Over AIMEC

“Aankomstinfrastructuren en nieuwkomers in Europese steden”, daarvoor staat “AIMEC”. Het project onderzoekt hoe nieuwkomers in Europese steden informatie vinden over hoe ze zich er kunnen installeren, en hoe al langer gevestigden, inclusief diegenen met een migratieachtergrond, hen daar bij ondersteunen. We zijn daarbij vooral geïnteresseerd in zogenaamde ‘aankomstgebieden’. Dat zijn gebieden waar migranten al verschillende decennia arriveren en waar een diverse ‘aankomstinfrastructuur’ is gegroeid. Met dat woord doelen we op heel uiteenlopende zaken zoals: middenveldorganisaties die migranten ondersteunen, religieuze plaatsen die migranten verwelkomen, middenstanders met een migratieachtergrond zoals barbiers, kappers en kruideniers of geldtransferdiensten. We onderzoeken hoe nieuwkomers via die diverse aankomstinfrastructuur informatie krijgen over hoe ze zich kunnen installeren. We doen dit in Oost-Londen, Brussel en Dortmund.

Hoewel nog steeds het beeld heerst van migranten die terecht komen in een homogeen land, ziet internationale mobiliteit en migratie er tegenwoordig bijzonder complex uit. Het is bijvoorbeeld vaak niet duidelijk of mensen voor korte of lange termijn ergens gaan blijven. En heel wat mensen – maar zeker niet allemaal – komen terecht op plaatsen waar in het recente verleden ook al migranten passeerden, maar dan vaak met heel andere achtergronden. Sommigen daarvan zijn ook nog steeds op die plaatsen aanwezig. Zulke plaatsen worden ook wel als ‘aankomstbuurten’ omschreven, vaak als onderdeel van ‘aankomststeden’. Hoewel er een uitgebreide beleids- en onderzoeksinteresse bestaat voor de inburgering en integratie van migranten, is er echter heel weinig geweten over de functie van die groepen ‘oudkomers’: de mensen die al langer aanwezig zijn op zulke plaatsen, en op welke manier zij de ‘nieuwkomers’ richting en sturing geven bij hun aankomst. Dit project kijkt hoe het arriveren voor nieuwkomers wordt mogelijk gemaakt. Het brengt daarvoor het concept ‘aankomstinfrastructuren’ in stelling – de concentraties van actoren, instituties en organisaties die het arriveren faciliteren – en zet de specifieke rol van ‘oudkomers’ in het voetlicht.

We vergelijken aankomstgebieden in Dortmund, Brussel en Londen. Met die vergelijking hopen we cruciale nieuwe inzichten te krijgen in hedendaagse processen van aankomst. Terwijl vaak wordt verondersteld dat ondersteuning daarbij vanuit overheidskanalen, -agentschappen en programma’s wordt geleverd, kijkt dit project vooral naar de belangrijke rol van structurele informele ondersteuning die vaak wordt aangeleverd door migranten met ‘aankomst-expertise’ die al langer in de omgeving zijn. Het project gebruikt kwalitatieve onderzoeksmethodes en lange-termijn etnografisch veldwerk in de drie aankomstgebieden. Het onderzoekt aankomstinfrastructuren in een ganse reeks openbare plaatsen (zoals openbare pleinen, transporthubs, markten en parken), lokale middenstanders (kleine ondernemingen, wassalons, internetcafés, kappers, nagelsalons, dagbladhandels, GSM-shops, geldtransferdiensten, cafés en theehuizen, restaurants etc.), middenveldorganisaties (buurtverenigingen, religieuze verenigingen, NGOs, voedselbanken, sportclubs, etc..) en overheidsdiensten (bibliotheken, gezondheidscentra, taalcursussen, etc..).

Het onderzoeksteam werkt samen met een aantal middenveldorganisaties en lokale gemeentebesturen in elk gebied. Het project wordt financieel gesteund door het Britse Economic and Social Research Council (ESRC).

De gegevens die door AIMEC worden verzameld en geanalyseerd worden enkel voor wetenschappelijk doeleinden gebruikt (wetenschappelijke papers, blogs). Alle eventuele secundaire gegevens die door het team worden verzameld worden geanonimiseerd om verdere openbaarmaking te vermijden en geanalyseerd in een beveiligde omgeving. Persoonsgegevens worden confidentieel behandeld, eerlijk en rechtmatig verwerkt en het onderzoeksteam houdt zich verder aan de richtlijnen voor goede onderzoekspraktijk van KU Leuven en Coventry University.