De gekozen buurten hebben een aantal historische en hedendaagse elementen met elkaar gemeen, voornamelijk met betrekking tot historische en hedendaagse immigratie, al bestaan er natuurlijk heel wat analoge situaties in andere Europese steden. De buurten zijn gekarakteriseerd door de aanwezigheid van etnische minderheden die er zich in de naoorlogse periode vanaf de jaren 1960 tot de jaren 1980 vestigden. Omwille van de de-industrialisering en economische herstructurering vanaf de jaren 1980 zijn deze gebieden gekarakteriseerd door een vorm van relatieve kansarmoede. De gekozen gebieden hebben tot nu toe nauwelijks het soort gentrificatie gekend die bijvoorbeeld wel in heel wat andere Berlijnse en Londense buurten voorkomt. Het project kan hierdoor drie contexten vergelijken die gelijkaardig zijn in termen van ‘gelaagdheid’ door ‘oude’ en ‘nieuwe’ immigratie en van relatieve kansarmoede, maar die verschillend zijn omwille van de stedelijke schaalgrootte, het integratiebeleid en het nationale migratieregime. Op die manier kunnen we achterhalen in welke mate aankomstprocessen en aankomstinfrastructuren afhankelijk zijn van lokale economie, nationaal migratiebeleid, lokale politieke structuren, burgerschapsregimes, juridische contexten en sociaal beleid. Terwijl Oost-Londen en Kuregem recent migranten hebben zien aankomen uit onder meer Oost-Europa, Latijns-Amerika en Afrika, heeft Dortmund een exceptioneel aantal Syrische vluchtelingen ontvangen. De contrasten tussen arbeidsmigranten uit bijvoorbeeld Oost-Europa en vluchtelingen uit bijvoorbeeld Syrië zijn belangrijk voor het maken van een vergelijkende analyse binnen en tussen de drie steden. ‘Oost-Europese’ migratie wordt in de drie contexten bijvoorbeeld automatisch geassocieerd met competitie voor jobs.